KANONY (2023)
pięciokanałowa instalacja dźwiękowa
kompozycja, wykonanie, nagranie - Barbara Kinga Majewska
Muzeum Narodowe w Warszawie
projekt towarzyszący wystawie Arkadia kuratorowanej przez dr hab. Agnieszkę Rosales Rodríguez i prof. Antoniego Ziembę
współpraca merytoryczna i produkcja instalacji Alicja Latkowska
W swojej instalacji dźwiękowej Barbara Kinga Majewska łączy najprostszą formę wielogłosowości – kanon – ze słowami wyrażającymi doznania zmysłowe, jakich pragniemy doświadczać w arkadyjskiej scenerii natury. Słowa te zostały zaczerpnięte z ponad sześciuset propozycji nadesłanych przez publiczność, w odpowiedzi na ogólnodostępną ankietę rozpisaną przez Muzeum.
Każdy z pięciu kanonów w warstwie muzycznej sięga do innych źródeł. Smak powstał na kanwie utworu dla dzieci napisanego w 1933 roku przez szwajcarskiego kompozytora Wernera Wehrli. Węch czerpie z ćwiczenia zamieszczonego w XIX-wiecznym podręczniku do nauki śpiewu autorstwa Manuela Garcii. Wzrok jest odwołaniem do utworu szwedzkiego kompozytora dwudziestolecia międzywojennego Lennarta Lundena. Słuch powstał z wykorzystaniem polskiej melodii ludowej, zaś Dotyk – na podstawie utworu skomponowanego w XVIII wieku przez angielskiego kompozytora Williama Boyce’a.
Podczas gdy melodia każdego z kanonów powtarzana jest niezmiennie przez wszystkie wykonujące go głosy, warstwa tekstowa, niczym róg obfitości, wypełnia się kolejnymi smakami, zapachami, obrazami, odczuciami. Treść, niekiedy zaskakująca, obfitująca w nieoczywiste połączenia, wskazuje na nadmiar ziemskich dóbr i właściwy naturze ludzkiej głód, który po chwilowym zaspokojeniu, wciąż powraca jak melodia kanonu.
___
CANONS (2023)
five-channel sound installation
composed, preformed and recorded by Barbara Kinga Majewska
National Museum, Warsaw
part of Arcadia exhibition curated by Agnieszka Rosales Rodríguez and Antoni Ziemba
chief of production and guidance - Alicja Latkowska
In her sound installation, Barbara Kinga Majewska combines the simplest form of polyphony – the canon – with words that express sensations we desire to experience amidst Arcadian nature. These words were selected from over six hundred proposals submitted by our audience in response to a general poll conducted by the Museum.
Each of the five canons draws inspiration from different musical sources. Taste is based on a children’s song written in 1933 by Swiss composer Werner Wehrli. Smell originates from an exercise found in Manuel Garcia’s 19th-century singing textbook. Sight references a piece by Lennart Lundén, a Swedish composer from the interwar period. Hearing incorporates a Polish folk melody, while Touch is built upon an 18th century composition by William Boyce.
While the melody of each canon is constantly reiterated by all performing voices, the text layer, akin to the horn of plenty, gradually fills with subsequent tastes, smells, images and sensations. The content, at times surprising, abounds with intriguing associations, signifying the abundance of earthly pleasures and the perennial human hunger, which, though momentarily satisfied, returns like the melody of the canon.