Franz Schubert / Wilhelm Müller
Winterreise
Barbara Kinga Majewska - głos, koncepcja
Emilia Sitarz - fortepian
Michał Libera - koncepcja
Ralf Meinz - mix/mastering
Premiera płyty Barbara Kinga Majewska & Emilia Sitarz play Franz Schubert "Winterreise" w serii Populista wydawnictwa boltrecords.pl 25 stycznia 2016 r.
_v2.jpg)
artwork: Aleksandra Waliszewska
Wydana w serii Polpulista re-interpretacja cyklu Winterreise Franza Schuberta jest debiutem fonograficznym Barbary Kingi Majewskiej. We współpracy z kuratorem Michałem Liberą i pianistką Emilią Sitarz powstała Podróż zimowa, która nie szuka oparcia w istniejącym kanonie interpretacji legendarnego cyklu. Byłoby nieporozumieniem spodziewać się po tej podróży ostrożności, grzeczności i przypochlebiania się tradycji klasycznego wykonawstwa – wówczas nie miałaby ona sensu.
Jeśli jestem w podróży, nie ma mnie w domu. Jeśli jestem w domu, nie ma mnie w podróży. Jeśli śpiewam w sali koncertowej, to nie jestem ani w domu, ani w podróży. Jednak sala koncertowa jest tym miejscem, w którym śpiew o byciu w podróży jest w domu. I to miejsce pozwala powiedzieć o domu i o podróży wszystko, czego nigdzie indziej powiedzieć się nie da.
"Winterreise" to legendarny cykl pieśni Franza Schuberta do wierszy Wilhelma Müllera - dziś klasyka klasyki, żelazny punkt muzycznego kanonu, jedno z najbardziej znanych dzieł wszech czasów, modelowy przykład romantycznego songbooku o cierpieniu, miłości i samotności a wreszcie i XIX-wieczny odpowiednik albumu popowego, w którym przeglądały się kolejne pokolenia od roku 1828. Spotkania wykonawców z Schubertem rzadko bywają przypadkowe, zwłaszcza jeśli chodzi o "Winterreise". Bez względu na podejście, sposób przygotowania materiału, koncepcje i techniki wykonawcze, zetknięcie z cyklem zawsze jest wyzwaniem. Decyduje o tym skala samego dzieła, jego bogata tradycja wykonawcza, kanoniczny charakter i często niepozorne wyrafinowanie kompozytorskie, które to cechy wszystkie razem stawiają zwykle muzyków w sytuacji obcowania z cyklem wyjątkowym, wymagającym ogromnego zaangażowania i odpowiedzialności.
Pieśni w wykonaniu Barbary Kingi Majewskiej i Emilii Sitarz są szalone, zabawne, wzruszające, smutne, porywcze, prześmiewcze, czarujące, ostre, ironiczne, czułe, lodowate, słodkie, zmysłowe, odpychające, ostentacyjnie prawdziwe i poruszająco sztuczne. Przede wszystkim są one jednak integralną całością, spójną, stanowczą i przemyślaną w najmniejszym szczególe historią, zaskakującą i niełatwą do przewidzenia, nawet dla tych, którzy znają „Winterreise” na wylot. Historia opowiadana przez Majewską i Sitarz jest dalece posuniętą interpretacją Schuberta i Müllera, odważną i konsekwentną, nie zatrzymującą się w pół drogi, nie mizdrzącą się do wykonań legendarnych i uświęconych tradycją. Przeciwnie, oparta jest na lekturze bardzo niedogmatycznej, otwartej i indywidualnej, odkrywającej w legendarnej podróży zimowej zupełnie nowe napięcia i zależności. Równocześnie jest to lektura pełna szacunku i wyraźnej fascynacji partyturą, czasem prowadząca do wykonawczej pruderii i nieoczekiwanej dbałości o wierność romantycznemu kompozytorowi. Pomimo to dla wielu będzie to jednak interpretacja obrażająca i heretycka. Dla innych z kolei będzie dowodem na to, że prawdziwa historia jest zawsze pogodzona z tym, iż pisze się ją z perspektywy teraźniejszości.