A.
Mateusz Atman / Wiktor Rubin
Koncert Specjalny #37 Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu.
Mateusz Atman i Wiktor Rubin - scenariusz i rezyseria
Wiktor Rubin - rezyseria i scenografia
Mateusz Atman - dramaturgia
T’IEN LAI:
Łukasz Jędrzejczak, Rafał Kołacki, Mikołaj Zieliński, Kuba Ziołek
Mirosław Kaczmarek - video i kostiumy
Michał Głaszczka - reżyseria świateł
Emilia Gumańska, Tomasz Wódkiewicz - animacje
OBSADA:
Barbara Kinga Majewska
Marta Malikowska
Tomasz Nosiński
Krzysztof Ostrowski
Jaśmina Polak
Bartosz Porczyk
Jan Sobolewski
Autorzy koncertu chcą przypomnieć o „chorobie zapominania”. Muzyka i piosenki, skomponowane specjalnie dla tegorocznej edycji Przeglądu Piosenki Aktorskiej, inspirowane są niemiecką kulturą początku XX wieku.
Niemal całkowicie zniszczone w trakcie II wojny niemieckie Breslau po wielu wiekach zostało włączone w nowe granice Polski jako Wrocław. Jak można opowiedzieć jedną historię miasta całkowicie zmieniającego swoją tożsamość? Czy można zbudować nową tożsamość na gruzach? Czy miasto może istnieć dzięki umiejętności zapominania?
„Ich habe mich sozusagen selbst verloren” – „Poniekąd sama się zagubiłam”- miała wielokrotnie powtarzać Auguste Deter – pacjentka Aloisa Alzheimera, który ostatnie lata swojego życia spędził we Wrocławiu. Choroba, którą opisał i która została nazwana jego nazwiskiem, stała się inspiracją dla twórców koncertu. Choroba Alzheimera niesie ze sobą zaburzenia percepcji, zaburzenia zdolności nazywania, bezradność, stany lękowe, agresję, urojenia, zanik pamięci i rozpad osobowości. Historie ludzi, których zniszczyła to historie miasta, które zostało odbudowane.
W kwietniu 1906 Alois dostaje telefon o śmierci Deter. Alzheimer prosi o całą dokumentację medyczną i mózg. Od nowa czyta notatki. Najpierw pogorszeniu uległa pamięć pacjentki. Chora błądziła niespokojnie po domu, nie potrafiąc znaleźć rzeczy, które wcześniej sama schowała. Zapomniała, jakich czynności wymaga gotowanie posiłku. Po przyjęciu do szpitala jej dezorientacja pogłębiła się.
W dokumentacji czyta: „Z całej jej postawy w zakładzie przebija kompletna bezradność. Jest całkowicie zdezorientowana co do czasu i miejsca. Niekiedy rzuca uwagę, że niczego nie rozumie i niczego już nie wie. Raz pozdrawia lekarza tak, jakby przybył z wizytą, przepraszając, że nie uporała się z pracą, kiedy indziej krzyczy przeraźliwie, że lekarz chce rzucić się na nią z nożem, lub wskazuje z najwyższym oburzeniem drzwi, dając do zrozumienia, że ten dybie na jej cześć. Od czasu do czasu zachowuje się zupełnie jak w delirium, krąży wokół z częściami swojej pościeli, wzywa męża i córkę, i sprawia wrażenie, jakby cierpiała na halucynacje słuchowe. Często krzyczy godzinami w straszliwy sposób”.
Chora często macała wokół siebie twarze innych pacjentów jak niewidoma. Ostatnie dni udokumentowano w kilku zwięzłych notatkach. Z nocy 6 na 7 kwietnia: była bardzo otępiała, od czasu do czasu zawodziła i oblewała się potem. 7 kwietnia: cały dzień bardzo otępiała, temperatura po południu 41 stopni, wieczorem 40.8 kwietnia: zmarła nad ranem o 4:45. Przyczyna śmierci: zakażenie krwi spowodowane odleżynami.
W 1906 roku na konferencji w Tybindze odczyt referatu na temat Auguste Deter przeszedł bez większego echa. W 1912 roku Alois Alzheimer otrzymał stanowisko dyrektora profesora kliniki psychiatrycznej Śląskiego Uniwersytetu w Breslau. W trakcie przeprowadzki z Monachium do Breslau zachorował na nerki i już nigdy nie odzyskał zdrowia. Za życia uznany był głównie za prace nad syfilisem.
T’IEN LAI
to organiczno-syntetyczny kwartet taneczny (Bydgoszcz/Toruń/Gdańsk).
Zespół powstał w 2012 r. z inicjatywy Łukasza Jędrzejczaka (So Slow, Alameda 5) i Kuby Ziołka (Stara Rzeka, Innercity Ensemble) jako wynik poszukiwań nowych formuł medytacyjnej muzyki elektronicznej i elektro-akustycznej. Debiutancki album „Da’at” wydany przez Monotype Records w 2013 charakteryzował się brzmieniem starych PRL-owskich radioodbiorników Śnieżka przetworzonych przez efekty gitarowe i nałożonych na pętle syntezatorowe. Zwieńczeniem tych przygód były dobrze przyjęte koncerty na festiwalu Unsound w Krakowie (2012) i Strefie Monotype w Warszawie (2014).
Duet nagrał drugi album „RHTHM”, który wydano na jesieni 2015 roku i będzie stanowił podsumowanie zabaw z muzyką pulsacyjną i eksplorowanie różnych wymiarów rytmu. Muzyka na „RHTHM” jest bardziej żywa i energetyczna – jest to efekt pracy muzyków w grupach Alameda 5 i Innercity Ensemble.
Od początku 2015 roku T’ien Lai gra już jako kwartet. Do składu dołączyli Rafał Kołacki (Hati, Innercity Ensemble, Mammoth Ulthana) oraz Mikołaj Zieliński (Alameda 3, Alameda 5, Rara) na afrykańskich instrumentach perkusyjnych i perkusjonaliach. Jędrzejczak i Ziołek wrócili do dźwięków czysto syntetycznych, które są na żywo kontrastowane z organicznym brzmieniem instrumentów perkusyjnych. Efektem jest muzyka rozpięta między quasi-szamańskimi transami, surową niemalże industrialną rytmiczną elektroniką, aż po pastisze współczesnej muzyki techno.
Kwartet gra i improwizuje na żywo bez komputerów.